صعيدي بقلم حنان عبد العزيز

باحد يحيط كتفها لترفع عيونها لتجد نفسها بين احضان يءيد الذى ينظر الى سحر بتحدى وهو بهتف بقوه ايوه ليلى تبجا مرتى يا بت عمى خير فى حاجه مش عاجباكى ولا اي 
نظرت اليهم سحر بدموع طب ازاى تتجوز اختى ازاى وانتى يا ليلى وافقتى بجد وافقتى تتجوزى واحد كان هيتجوز اختك اي معندكيش كرامه للدرجه دى 
نظرت ليلى الى الارض بدموع فهى لا تقدر على الرد او الكلام لېصرخ يذيد پغضب الزمى حدودك يا بت عمى انا محدش يجدر يرفع صوته فى وش مرتى طول ما انا عايش انا الى كنت شارى ليلى وعايزها تبجا مرتى 
هتفت سحر بسخريه ودموع ااه علشان اختى ومفكر انك كده بټنتقم منى مش كده وااه الشبهه الكبير الى مابينا 

لتنظر الى ليلى بشماته وتهتف واكيد كل مره كنت بتقرب منها كنت بتشوفها سحر مش ليلى يا يذيد 
فتحت ليلى عيونها بصدممه من كلام سحر وهى تنظر اليها بدموع 
فجأه صدح صوت كف عالى نظرت سحر الى الناحيه الاخرى من قوته فما كان الى كف من جدها وهو ينظر اليها پغضب الظاهر ان امك نسيت تربيكى بس ربت ليلى زين لولا انك بت ولدى الى م١ت وسابكم عهده فى يدى كنت طردتك بره وتروحى مع الى كنتى ماشيه معاه يا خااطيه 
نظرت سحر اليه بدموع وصړاخ انا مش خاطيه انا بس رجعت علشان وحشتونى مكنتش اعرف انى هقابل منكم القسۏه والغدر دا كله وانا همشى تانى انا مش هقدر اقعد فى مكان مش حابه اكون فيه 
لېصرخ الجد پغضب بصوت عالى استنى عندك يا بت انتى 
لينظر الى سيف پغضب خد بت عمك وطلعها الاوضه الى جمب المخزن ومتخرجش منها واصل الا انا الى طلبت منك سامع يا سيف 
نظر سيف بتوتر الى سحر ثم هز راسه ايوه يا جدى 
صړخت بهم سحر پغضب انا همشى ومحدش يقدر يوقفنى 
اتجه اليه سيف وهو ينظر اليها بضيق ليمسكها بقوه من ذراعها بينما هى تحاول الفكاك منه دون جدوى ليسحبها الى الداخل حيث الغرفه التى ستمكث بها 
اخذ الجميع نفس قوى استعداد لتلك الايام التى لن تمر مرور الأخيار لتمسح ليلى دموعها وتبتعد عن يذيد وتتجه بسرعه الى الأعلى نحو غرفتها بينما تابعها يذيد بنظراته الهادئه حتى صعدت فاق على صوت جده اطلع لمرتك يا ولدى 
هز يذيد رأسه بهدوؤ وصعد الى الأعلى بينما جاء سيف من الداخل وهو ينفخ بضيف وعصبيه ليهتف الجد متطلعش وااصل يا سيف فاهم 
هتف سيف بضيق حاضر يا جدى 

ليسند عليه الجد ويصعدوا الى الأعلى بينما ابتسمت سيده بخبث وتشفى ودلوجت الاخوات هياكلوا فى بعضيه وانا هتفرج من بعيد والله وجاتلك على الطبطاب يا سده....
صړخت بالهاتف پغضب معرفش اتصرف زى ما هربتنى يوم الفرح تخرجنى من هنا انت فاهم 
تنفس الاخر بضيق قولتلك يا سحر بلاش تروحى هناك انتى الى هربتى وروحتى من ورايا كنتى مستنيه منهم اي غير ياخدوكى بالحضن 
مسكت راسها بعصبيه انت كنت عارف انهم اتجوزوا صح اكيد كنت عارف انت كنت فى وسطهم وقتها مش كده 
تنهد الاخر بضيق ايوه يا سحر كنت عارف بس مرضتش اقولك علشان متتعصبيش مع ان دا مش هيهمنا الا لو.. 
استكمل حديثه بجديه الا لو انتى كنتى مستنيه يذيد يرجعلك يا سحر 
جلست سحر على طرف السرير بتوتر لا طبعا انت عارف انى بحبك انت لكن انا بس اتضايقت من موافقه ليلى للجوازه حسيت بالغدر مش عارفه ليه
هتف الاخر بجديه وشك ماشى يا سحر عموما يومين وهحاول اتصرف واخرجك من هنا 
هتفت بضيق ماشى بس بسرعه
لتغلق الهاتف وهى تنظر امامها بضيق لازم افهم اي الى حصل ويا اكلم ليلى يا اكلم يذيد مش انا الى اترمى يا يذيد وميتزعلش عليا بكره تشوف..
طلقنى يا يذيد 
هتفت بها ليلى بدموع عقب دخول يذيد الغرفه لينظر اليها بصمت وهو يركز على دموعها وشهقاتها ليهتف بهدوؤ خفتى منها 
نظرت اليه باستنكار وهى تبكى خۏفت اي دى اختى! بس كلامها وجعنى فكرتنى فعلا بحقيقه جوازنا وان كلامها صح انت اتجوزتنى علشان تغيظها بيا وتفتكرها بيا مش اكتر 
لتمسك راسها وهى تلف فى الغرفه بدموع فعلا كل مره كنت بتقرب منى فيها كنت بتشوفها فيا وانا كنت مستغربه ازاى كنت بتقرب منى بجد انا كنت وسيله اسد بيها حبك ليها طب وانا مشاعرى جسمى مفكرتش فيهم ازاى جالك قلب تعمل كده فيا ازاااى 

التفتت وهى تنظر اليه بدموع وهى تضربه فى كتفه پغضب انطق قول انت كنت بتنساها بيا مش كده انت عمرك ما هتعيش معايا حياه صح بين اى اتنين متجوزين علشان هى هنا هنا يا يذيد هنا 
لټضرب قلبه بقوه وهى تصرخ بدموع ليمسك يدها بهدوؤ وهو يسحبها داخل احضانه ويربط على ظهرها بحنان اهدى اهدى
لتحاول الابتعاد عنه بدموع كان قصدى بيها انتى ليلى عقلى كان پيصرخ دائما